Tanrı özü Türk’e yar olsun!

Türkiye’de Uluslararası konferansa katıldığım ilk yıllarda beni çok etkileyen bir manzaraya tanık olmuştum. Sokakta süslenmiş araba sırasının seslerini duyduğumda onun bizlerde olduğu gibi bey-gelin arabası olduğunu zan etmişdim.Amma müzikli şenliğin iki değil, bir baş kahramanı vardı. Kendisinin de yüz gözünden sevinç yağan genci düğün-bayramla, bayrakla askeri hizmete yola salırdılar. Bizde-Azerbaycanda bu biraz farkqlidir.Türklerde genellikle savaş ruhu her zaman güçlü olmuştur. Hatta Napolyon bile Türk askerinin yiğitliğini, cesaretini yüksek değerlendirip, onlara gıpta etmişti. Ama son günlerde Türkiye’de yaşananların izlemekten yan geçemiyorum. Vatanı koruyan hile ve oyunlardan uzak ergen gençleri manen sındırırlar, onların onurunu tapdalayırlar, işkence verirler. Bu bütün Türk, Müslüman dünyasının yüz karası. Biz insanlık vahşete dönüyoruz, öyle bil.Siyaset adamı deyilmm.Amma onu biliyorum ki, on yılı aşkın bir süredir, Türkiye Ordusunun yaşadığı repressiyalar Ordunun savunma yeteneğine ve olanaklarına büyük darbe vurur. Döyüş ruhunu, savaş gücünü düşük salır.General ve subayların tutuklanması rütbe doğal olarak sebatsızlık ve çaşğınlıq yaratıyor. Bu alanda yıllarca kazanılan tecrübelerin kaybedilir, orduya güvensizlik artır.Herbi stratejilerin yeniden planlanması da yeni zorluklarla tuş gelir. Ve son 15 Temmuz olayları çokları gibi kalbimi ağrıtdı, ruhumu göynetdi. Türkiye işeriden çökdürülür.Türkiyeni, Türk dünyasını sevmeyenler de qıraqdan bakıp gülüyor.Ne iyi ki, Türk insanları hala ayık- sayıqlıqlarını kayb etmedi, gerçekleşer biecek çok olayların önünü ala bilir.Tanrı özü Türk’e yar olsun!