Honorable Committee Members. My name is Ayhan Sefer Üstün and I have been serving as a member of Parliament for 13 years. I have undertaken many duties as the representative of Sakarya in the National Assembly. I served as the head of Committee of Human Rights in the National Assembly for four years and now I am serving as the representative of Sakarya in the Parliament and deputy chairman of the Justice and Development Party (AKP), being responsible for Human Rights affairs. I was born in Sakarya, Turkey in 1970 and I have got a degree in Law. As the head of Committee of Human Rights in the National Assembly and the deputy chairman of my party who has personally taken interest in the refugees, I would like to propose an exemplary city for the Nobel Peace Prize, as regards with Turkey’s performance with the outcomes of the Syrian Civil War since 2011. Turkey has been housing 2.4 million Syrian refugees since 2011. 10% of this number is living in refuge towns while %90 is living in cities. Turkish government has spent approximately 8 billion dollars mostly on humanitarian aids so far. Our government is showing high levels of susceptibility for conditions such as war where the human rights face the threat of being neglected. The policy of “Open Door” has been applied since the beginning. Kilis, which I will present as an example and proposal, is a city in the south of Turkey, which borders Syria. Population of Kilis is 129.000 and the city hosts 120.000 Syrian refugees. This situation should be taken as an example, in that the world has not seen such solidarity. The world, shaken by the tragedies of refugees in the Mediterranean and the death of Aylan Kurdi, the little boy whose body came ashore several months ago, should witness the peace and hospitality in Kilis. We think that a civil society’s hosting a population the same number as themselves is the greatest and most noteworthy case for the world peace today. Honorable Committee, please imagine! What would happen if 2.5 million refugees, who fled the war, would come to Paris where 2.5 million people live. What would the British think and do if 3 million refugees, who fled the war or natural disaster for shelter, would come to London which has got a population of more than 3 million. Honorable Committee, imagine 1 million refugees’ coming as an addition to Oslo’s more than 1 million population. To what point would criteria of tolerance and understanding come? However, something different took place than expected in Kilis. People are sharing their jobs, houses, trades and social places. I reckon that such an example of mass peace act does not exist in the whole world. Isn’t the idea of peace understanding, hosting, forgiving and personally opening the door of your house? Isn’t the feeling of peace sharing what is yours unconditionally? I would like to state with all my heart that people of Kilis, who have made history as regards with peace, deserve the world’s most significant prize, the Nobel Peace Prize which is adjudged by your committee. I have got full faith in that the people of Kilis are worthy of the Nobel Peace Prize. I suggest the Peace Prize be given to Kilis. In order for this to be heard and lead others to adopt this behaviour, I am submitting rewarding of the people of Kilis who have exhibited this beautiful example to your review. Yours respectfully, Ayhan Sefer Üstün 28 January 2016, Ankara, TURKEY Justice and Development Party Deputy Chairman, Responsible for Human Rights Representative of Sakarya

*****

Nobel Barış Ödülü
Başvuru Mektubunun Türkçe Çevirisi:

Nobel Komitesi’ne

Saygıdeğer Komite ve üyeleri. Adım Ayhan Sefer Üstün; 13 yılı aşkın süredir Parlamento üyeliği görevini sürdürmekteyim. Sakarya İli Milletvekili olarak Ulusal Mecliste birçok görevde bulundum. 4 yıl boyunca Ulusal Mecliste İnsan Hakları Komisyonu Başkanlığını yürüttüm. Şimdi de üyesi bulunduğum Adalet ve Kalkınma Partisi’nin, İnsan Haklarından Sorumlu Genel Başkan Yardımcılığı ve Sakarya İli Milletvekili olarak görevlerimi sürdürmekteyim. 1970 yılı Sakarya, Türkiye doğumlu olup, Hukuk alanında lisans eğitimi almış bulunmaktayım.

Saygıdeğer Komiteye, hem Ulusal Mecliste İnsan Hakları Komisyonu Başkanıyken, hem de Partimin Genel Başkan Yardımcısı olarak bizzat sığınmacılarla ilgilenmiş biri olarak; Nobel Barış ödülü için Türkiye’nin 2011 yılından bu yana Suriye’deki iç savaşın sonuçlarına bağlı olarak sergilediği performansın içinde bir örnek şehri önermek istiyorum. Türkiye 2011 yılından bu yana 2,4 Milyon’u aşkın Suriyeli sığınmacıya ev sahipliği yapmaktadır. Bu nüfusun %10’u sığınmacı şehirlerinde, %90’ı ise şehirlerde yaşamlarını sürdürmektedir. Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti Suriyeli sığınmacılar konusunda şimdiye değin 8 Milyar dolara yakın insani yardım temelli harcamada bulunmuştur. Hükümetimiz, savaş gibi İnsan Hakları’nı tamamen askıya alan durumlarda üst düzey bir hassasiyet göstermektedir. Baştan beri ‘Açık Kapı’ politikasını istikrarla devam ettirilmektedir. Ülkemizin vatandaşları da bu konuda hükümetimizle ortak bir duyarlığı taşımaktadırlar. Örnek ve öneri olarak sunacağım, Kilis İli, Türkiye’nin güneyinde, Suriye’ye sınır bir şehrimizdir. Kilis şehri nüfusu: 129.000’dir ve neredeyse kendi kadar, 120.000 Suriyeli sığınmacıya ev sahipliği yapmaktadır. Bu dünyada eşi benzeri görülmemiş bir dayanışma ve yardımlaşma vakası olarak tüm dünyaya örnek alınmalıdır. Akdeniz’de hergün mültecilerin yaşadığı dramla ve geçtiğimiz aylarda Aylan Kurdi isimli çocuğun kıyıya vurmuş cesediyle sarsılan dünya kamuoyu, Kilis’te yaşanan barış ve misafirperverlik olgusuna şahit olmalıdır. Dünya barışı için tarihin bu anında, sivil halkın, kendi mislinde bir kitleye kucak açması bizce en büyük ve etkileyici vakadır.

Saygıdeğer Komite Lütfen Düşünün!  2,5 Milyon Nüfusa yaklaşan Paris şehir merkezine, 2,5 Milyon savaştan kaçan sığınmacının misafir olduğunda neler yaşanırdı. Ya da 3 Milyon’u aşkın nüfusuyla Londra şehir merkezine, 3 Milyon savaş ya da  doğal afetten kaçan insan gelse, sığınsa, İngilizler ne düşünürdü, ne yaparlardı. Ya da sizler düşünün Saygıdeğer Komite; Oslo’da 1 Milyonu aşkın nüfusa ek olarak 1 Milyon mültecinin Oslo’ya misafir olduğunu düşünün. Tahammül ve anlayış kriterleri sizce hangi noktaya gelirdi. Fakat Kilis’te beklenenden başka bir şey oldu; insanlar işlerini, evlerini, ticari piyasaları, sosyal mekanları paylaştı, paylaşıyor. Dünyada sanıyorum ki, kitlesel bir barış eylemi olarak böyle büyük bir örnek bulunmamaktadır.

Barış  düşüncesi; anlayış göstermek, misafir etmek, affetmek, bizzat kendi evinin kapısını muhtaç birine aralamak değil midir? Barış duygusu, kendine ait olanı koşulsuzca paylaşmak değil midir? Büyük bir barış destanı yazan Kilis halkının, dünyanın en prestijli ödülüne, Komiteniz tarafından verilen Barış Ödülüne layık olduğuna bütün samimiyetimle inandığımı ifade etmek isterim.

Kilis halkının Nobel Barış Ödülüne layık olduğuna ilişkin inancım tamdır. Barış Ödülünün, Kilis şehrine verilmesini öneriyorum. Bu güzel örneği sergileyen insanların ödüllendirilmesi, dünyaya duyurulması, başkalarının da benimsemesinin yolunun açılması için ilgilerinize sunuyorum.

Saygılarımla.

 
Ayhan Sefer Üstün

Adalet ve Kalkınma Partisi

İnsan Haklarından Sorumlu Genel Başkan Yardımcısı

Sakarya Milletvekili