Güz kuşlarının sesindeki berraklıkla kırıldı o çetin hava ve düşen son cemre baharı müjdeledi. Çiçeklerin baş göstermesiyle bitti artık o mevsimin kışı ve baharına ulaştı mevsim, çok şükür. Yağan yağmurun veda günüdür artık, ta ki ihtiyacı olunana dek. Saltanatını ilan eden güneşin tahtına oturmasının ardından, bulutların gökyüzüne karışmasının vakti gelmiştir.                                                                                 Gecenin sultanı ayın, yıldızlarını toplamasıyla gökyüzünün o muhteşem gösterisinin vakti gelmiştir. Seyre dalmak kaldı artık, Yaradan’ın o cennetin yansıması misali olan muhteşem kâinat sanatını; nasibimizdeyse eğer…

Mevsimi baharın henüz açmış çiçek kokuları, içine hapsolmuşun kararmış havasını söküp alıverir ve huzurun esintisine sürükler insanı. İşte o vakit, bedendeki mevsim de baharına ulaşmış olur. Çocukların, şen sesleriyle şenlenir sokaklar. Annelerin, çocuklarının ardından, dur yavaş evladım düşeceksin, demeleri. Çocukların, hiç de aldırış etmeden, özlenen mevsimi baharın derinliklerine kendilerini salıvermesi; ah ne güzel! Mevsimin baharı, gönüllerin diri, çocukların şen olması… Pencere kenarında bekleyen ihtiyarın, emektar yoldaşı olan bastonunu alıp da gün yüzüne çıkmasının tam da günüdür bugün. Özlenen günün, özlenen mevsimin, tadını çıkarma vakti gelmiştir… Henüz güneş kızıllığına tam erişmeden, taze mis kokulu çiçeklerle içimizi, ruhumuzu tazelemek lazım. Yeniden, yepyeni hayaller kurmak gerek. Yeniden, yepyeni başlangıçlar yapmak gerek; tıpkı en çetin geçen kışın, kendisini bahara teslim ederek tazelenmesi gibi.

Rengârenk bin bir çeşit çiçeklerle, toprağa ol diyen Rab, nice muhteşem sanatlar seriverdi. Kamaşan gözler hayranlığıyla kalakaldı öylece. Tabi bu sanatı görüp de şükür mertebesine ulaşmak ister insan. Nezaketiyle boyun eğip, kâinata serilen sanata şükretmek ister. Nasipsiz olmadan, bir de görmek lazım tabi yaratılanı, hizmetimize sunulanı. Görememek, nasipsizin işidir, nasipsiz olmak istemeyiz. Dileğim odur ki Rabbim, bizi yarattığı şu güzellikler hürmetine affeylesin ve bizi şükrün mertebesine ulaştırsın. Daha nice asıllarını göstermeyi nasibimizde eylesin… Şimdi güzelliklere her şahit olduğumuz da bir de tefekkürümüz olsun, beraber tanıyalım Sanatkârı ne dersiniz?

Bir günüm daha ahirini yaşarken satırlarımı siz değerli okurlarıma sunmak istedim, umarım mevsimin baharını birlikte yaşamışızdır. Yarın sizin de bildiğiniz üzere ‘’ANNELER GÜNÜ’’ ve ben ‘Mevsimi Bahar’ adlı yazımı, mukaddes insan, şu kâinatta eşi benzeri noksan olan, cennetin dahi onun ayakları altına serildiği, başta annem olmak üzere tüm annelerimize armağan etmek istiyorum;

Onlar mevsimi baharın bahçesinde açan en güzel güller,                                                                                    Onlar mevsimi baharın beraberin de getirdiği mucizevi esinti,

Onlar cennetin muştusu, onlar ki mevcudatı sarıp sarmalayan merhamet abidesi.

Cennetin muştusu olan Annelerimizin ellerinden öper, ANNELER GÜNÜNÜ kutlarım…