Resmi bir çalışma için bulunduğum Şili’de, başkent Santiago’nun belediye başkanından ve kültür bakanından Atatürk ile ilgili duyduklarım, göğsümü kabartmış ve Türk ruhumla tekrar ve tekrar gurur duymuştum. TÜRK olmak, hele de ülkenden bu kadar uzakta önemli kılınıyorsa omuzlarımın nasıl kabardığını siz düşünün.

Atatürk’ün bu ülkede örnek alındığını ve herkesin örnek alması için de en özel semtte ve çok özel bir parka Atatürk anıt rölyefini ve altına da yine Atatürk ile ilgili uzun bir açıklama konulduğunu kendilerinden öğrendiğim an, o gün bu anıtı ziyaret etmek en büyük görevim olmuştu.

***

Verilen adrese heyecan içinde o gün gidip o rölyefi gördüm, olağanüstü güzel bir andı. Sonra parka oturdum insanları seyrettim uzun uzun. Santiago’ya gelen tüm turistlerde Atatürk rölyefinin önünde resim çektiriyor, özellikle Türk turistler, resim çektirmek için adeta sıraya giriyorlardı.

Dikkatle bakıyorum; 3,5 x 2 metre ebadındaki çok özel bir taşla kaplanmış duvarın üzerinde Atatürk’ün rölyefi, yanında büyük bir ayyıldız ve altında bakır harflerle yazılmış açıklama. Duvarın arkasındaki park ve büyük fıskiyeler caddeden geçen herkesin dikkatini çekiyordu.

Şili’nin başkenti Santiago’da, Apoguinda caddesindeki Novigod Park’da 1992 yılında yapılmış olan rölyefde, Atatürk’ün portresi ve altında aşağıdaki yazının İspanyolcası vardı.

“TÜRKİYE CUMHURİYETİNİN KURUCUSU, ÜLKESİNİN FEDAKAR VE SADIK HİZMETKARI, BENZERİ OLMAYAN, İNSANLIK İDEALİNİN CANLI ÖRNEĞİ. BÜTÜN HAYATINI TÜRK MİLLETİNE ADAMIŞ, MİLLETİNE KENDİ RUHUNU, ATEŞİNİ VERMİŞTİR. HATIRASI VE FİKİRLERİ, MİLLETİNİN RUHUNU ATEŞLİ TUTAN, SÖNMEZ BİR MEŞ’ALE OLARAK YAŞAMAKTADIR.”

***

Yetkililerin; “Atatürk bizim için çok önemli bir lider. Atatürk’ten başka hiç bir devlet adamının heykeli bulunmuyor bu ülkede” açıklamasını, gururla, evladının başarısını dinleyen anne edasıyla dinledim.. Neden göz pınarlarımdan yaşlar boşaldığını onlar hiç bir zaman anlayamayacaklar. Benim, Şili’li kadim dostum Carlos Garcia Quiroga nın “Ne olur gelirken İspanyolca NUTUK getir” demesi ve Şili’li meslektaşım Rodrigo Alejandro Martìnez Gonzàlez’in Dolmabahçe Sarayında Atamın gözlerini hayata yumduğu yatağın başında yalnız kalmak isteyerek kendi inancında dua okurken gözlerinden kontrolsüz akan yaşları gördüğüm an gibi…

Sevgilerimle;
Dilek ALP